કાવ્ય પઠન એક કઠિન કૌશલ્ય છે અને એ પણ જો સિદ્ધ હસ્ત કવિ તુષાર શુક્લ નું હોય તો અતિ કઠિન. અહીં મારા રિસોર્ટના ડાઇનિંગ હોલમાં બેસીને નિર્દોષપણે કરેલું પઠન બહેન પ્રીતિએ રેકોર્ડ કરી દીધું
हिंदी अनुवाद आखिर में है – स्क्रॉल कीजिये
હીંચકે એકલા એકલા પપ્પા
કેમ સમજતા નથી તમે
કેમ પૂછો છો વારે વારે
બધું જાણીને શું કરવું છે ?
અંગત કૈં ના હોય અમારે ?
કેટલીવાર કહ્યું છે ,
તમને એમાં સમજ ના પડે
હીંચકે એકલા એકલા પપ્પા
વગર આંસુએ રડે.
ઉંમર થઇ છે તોય હજીયે
પંચાતો કાં સૂઝે ?
બે બે કપ તમે ચા ઠપકારો
તોય તરસ ના બૂઝે ?
કેટલીવાર કહ્યું છે
તમને આટલી ચા તો નડે
હીંચકે એકલા એકલા પપ્પા
વગર આંસુએ રડે.
સવાર પડતાં છાપું રોકી
બેસી રહો છો રોજ
ફેર પડે શું તમને , છાપું
બપોરે વાંચો તોય ?
કેટલી વાર કહ્યું છે
હાથ ન લૂછો છાપા વડે !
હીંચકે એકલા એકલા પપ્પા
વગર આંસુએ રડે.
યાદ રાખીને દવા ન લ્યો
પછી માંદા પડશો ત્યારે ?
કામકાજ પડતું મુકીને
દોડવું પડે અમારે !
કેટલી વાર કહ્યું છે
તમને ફેર કોઇ ના પડે
હીંચકે એકલા એકલા પપ્પા
વગર આંસુએ રડે.
મંદિર કેરે બાંકડે શોભો
શોભો નહીં બગીચે
માળા ફેરવો મૂર્તિ સામે
પત્તા તે કોઇ ટીચે ?
કેટલીવાર કહ્યું છે તમને
તોય કશું ના અડે ?
હીંચકે એકલા એકલા પપ્પા
વગર આંસુએ રડે.
આજે રસોઇમાં બનાવ્યું છે શું
એ જાણી શું કરશો
ચાવી પચાવી શકો નહીં તમે
પેટ ઝાલીને ફરશો
કેટલી વાર કહ્યું છે તમને
છોકરાં છો કે લડે ?
હીંચકે એકલા એકલા પપ્પા
વગર આંસુએ રડે.
હીંચકો ને પપ્પા બંનેની
હાલત એક જ જેવી
સતત ચાલતા તોયે ગતિ ના
જીંદગી આ તે કેવી !
તોયે કોઇને કહ્યું નહીં કદી
કડવા શબ્દો વડે
હીંચકે એકલા એકલા પપ્પા
વગર આંસુએ રડે.
- તુષાર શુક્લ
——————————–
Here is a Hindi version of the poem:
झूले पे बैठे हुए पापा
कवि श्री तुषार शुक्ल
झूले पे बैठे हुए पापा
कवि श्री तुषार शुक्ल
क्यों समझते नहीं आप
बार बार पूछते रहते हो
सब जानके क्या करोगे?
निजी कुछ नहीं हमारे लिए
कितनी बार कहा तुमसे
समझमे नहीं आएगा तुम्हे
झूले पे बैठे हुए पापा
बिन आंसू रोए
उम्र हो गयी तुम्हारी
फिर भी नुकताचीनी ना छूटी
दो दो कप चाय पी लेते हो
फिर भी प्यास ना बूज़े
कितनी बार बताया है
इतनी ज्यादा चाय अच्छी नहीं
झूले पे बैठे हुए पापा
बिन आंसू रोए
सुबहे सुबहे अखबार तोके बैठे रहते हो
क्या फर्क पड़ेगा आपको
अगर अखबार दुपहर पढ़ते
कितनी बार kahai है की
अखबार से हाथ ना पोंछे
झूले पे बैठे हुए पापा
बिन आंसू रोए
तनिक याद रखते दवाई लेना
बीमार पड़ोगे तब ?
काम धाम छोड़के दौड़ना
पड़ेगा हम सबको
कितनी बार कहा है
फिर भी कुछ फर्क नहीं आपमें
झूले पे बैठे हुए पापा
बिन आंसू रोए
आपकी jag है मंदिर में
ना की बगिया की बेंच पर
माला करो मूर्ती के सामने
भला कोई ताश खेलते है?
कितनी बार कहा है
फिर भी कुछ फर्क नहीं आपमें
झूले पे बैठे हुए पापा
बिन आंसू रोए
आज खानेमें क्या बनाया है
ये जानके क्या करोगे?
हज़म तो होता नहीं सब
पेट पकड़के रोये फिर
बच्चे हो की आप को पिटे ?
झूले पे बैठे हुए पापा
बिन आंसू रोए
झूला और पापा
दोनों की हालत एक सामान
चलता रहता लेकिन गति कहाँ
कैसी ये ज़िन्दगी?
लेकिन कभी किसीसे कुछ कहा
तीखी जबान में?
झूले पे बैठे हुए पापा
बिन आंसू रोए
There have been many writings on the subject, especially since the availability of the WhatsApp messages, but this Tushar Shukla’s poem is the most effectively expressed colloquial version, …words that everyone can easily recognize. Thanks for bringing to us, Rajendra!
Thanks, Ashvin. Very soon my eBook on ‘The Diary of Tweaky the Sparrow’ will be out, packaged as a musical journey with recitation in m voice, music on my Pratham Tarang. The recitation of the poem above was a test case to check my ability to express the story verbally
Only our dear one can record this moment.
Thanks, Rajnibhai. An impromptu exercise without much preparations / rehearsal